Επιχειρείται διαστρέβλωση της Ιστορίας μας

"Σχόλιο στο Ναυτίλο"

του Στάθη, Δημοσιογράφου
Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 13/06/2007

Για το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού η αναπληρώτρια καθηγήτρια κυρία Ρεπούση είχε δηλώσει ότι δεν θα κάμει καμμία διόρθωση, διότι ό,τι είχε γραφεί ήταν καλώς γραμμένο και χωρίς λάθη.

Μετά τις έντονες συζητήσεις που ακολούθησαν, τα λάθη που αναδείχθηκαν, πραγματολογικά, μεθοδολογικά και άλλα, ύστερα από τις επισημάνσεις της Ακαδημίας, πλήθους ιστορικών και εκπαιδευτικών, το (εν πολλαίς αμαρτίαις) Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ζήτησε διορθώσεις.

Η κυρία Ρεπούση και η συγγραφική της ομάδα, παρά την αρχική τους άρνηση, κι αντί να παραιτηθούν λόγω ακαδημαϊκής ευθιξίας, δέχθηκαν να κάνουν αυτές τις διορθώσεις.

Τις έκαμαν.

Το (εν πολλαίς αμαρτίαις) Παιδαγωγικό Ινστιτούτο τις έκρινε ανεπαρκείς. Επέστρεψε το βιβλίο στους συγγραφείς με την απαίτηση να κάμουν κι άλλες!!

Εχει τέλος η καταισχύνη;

Τίθενται τα ερωτήματα: α) Αν οι συγγραφείς του βιβλίου (οίτινες μάλιστα αρνήθηκαν στους πολίτες το δικαίωμα να κρίνουν το έργο τους - πράγμα πρωτοφανές στον ελιτισμό και την υπεροψία του) πίστευαν ότι έγραψαν σωστά, γιατί καταδέχθηκαν να κάνουν οι ίδιοι τις διορθώσεις; γιατί καταδέχθηκαν «να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις» άλλων ιστορικών (τους οποίους σφόδρα μάλιστα στις συζητήσεις αμφισβήτησαν); πού έστειλαν το κύρος τους;

β) Αν διορθώνοντας (έστω και με το ζόρι, έστω σε δόσεις, αναξιοπρεπώς και πτωχοπροδρομικά) παραδέχονται ούτω πως τα λάθη τους, πόσον γελοίους καθιστούν έτσι, όσους δυστυχείς υποστήριξαν το αλάθητον του πονήματός τους;

Το καλόν, είναι ότι τους πήρε η ελληνική κοινωνία, ορισμένες πολιτικές δυνάμεις που εθελοτυφλούν και η ακαδημαϊκή κοινότητα χαμπάρι. Το κακόν, είναι ότι συνεχίζουν ακάθεκτοι...

*****

Δήλωσε η κυρία Ρεπούση (ύστερα από όλα αυτά): «Υπάρχει και η δική τους αλήθεια» (σ.σ.: των Τούρκων, ή των όποιων «άλλων», και, συνεπώς, πρέπει να τη λαμβάνουμε υπ' όψιν).

Ομως, στην Ιστορία δεν υπάρχει η αλήθεια του ενός και η αλήθεια του άλλου. Η αλήθεια των Ναζί και η αλήθεια των Απάτσι, η αλήθεια των αστών και η αλήθεια των πληβείων. Υπάρχει η αλήθεια που διαθέτει την απόδειξή της. Τα υπόλοιπα είναι οι οπτικές γωνίες (εθνικές, ταξικές, νικητών, ηττημένων) απ' τις οποίες βλέπει κανείς τα πράγματα, αλλά όχι «η αλήθεια του καθενός».

Η αλήθεια επιστημονικώς υπάρχει μόνον εφ' όσον η έρευνα την αποδείξει.

Το αντίθετο, δηλαδή «η αλήθεια του καθενός», είναι φθηνός μεταμοντερνισμός, μάλιστα φουκαριάρης, που δεν αντέχει στη βάσανο πρωτοετούς φοιτητή.

Κι όμως! Με τέτοιαν επιστημονική επάρκεια γράφτηκε βιβλίο για την πρώτη επαφή των παιδιών με μέρος της αυτογνωσίας τους...