Με πολύ έντονο ενδιαφέρον, διαβάζω στον τύπο τις προτάσεις και τις πρωτοβουλίες σας.

Θα ήθελα να σας μεταφέρω τις απόψεις μου, οι οποίες νομίζω ότι απηχούν αυτές ενός αρκετά μεγάλου κομματιού τής ελληνικής κοινωνίας.

Αν και θεωρώ τον εαυτό μου Χριστιανό Ορθόδοξο, δεν είμαι θρήσκος. Πολλές φορές δυσανασχετώ με πρωτοβουλίες τής Εκκλησίας που ιδεολογικά με βρίσκουν αντίθετο. Παρ' όλα αυτά, κινήσεις σαν τη δική σας δεν με βρίσκουν σύμφωνο.

Θέλω η Ορθοδοξία να παραμείνει η επίσημη θρησκεία τής Ελλάδας, ως ελάχιστος φόρος τιμής στην Εκκλησία και στους αγώνες της για τη διατήρηση και ενίσχυση τού ελληνικού έθνους ανά τους αιώνες. Θεωρώ ότι η Εκκλησία, παρά το γεγονός ότι συχνά εκφράζεται με τρόπο που δεν με ευχαριστεί, από τη μια έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει, και από την άλλη δεν βλέπω πώς μπορεί θεσμικά να επηρεάσει τη λειτουργία τής πολιτείας. Βλέπω ότι ο περιβόητος "μη διαχωρισμός" δεν είναι θεσμικός, αλλά απλούστατα πολιτισμικός. Σαφώς και η Εκκλησία ασκεί μια πολύ μεγάλη επιρροή στους Έλληνες, και θα συνεχίσει να την ασκεί είτε υπάρξει διαχωρισμός είτε όχι. Σαφώς και η Εκκλησία είναι ένα πολύ ισχυρό λόμπι, αλλά θα συνεχίσει να είναι έτσι κι αλλιώς. Η διατήρηση τής επίσημης θρησκείας είναι απλώς και μόνο ένας φόρος τιμής.

Πέρα από Χριστιανός Ορθόδοξος, όμως, είμαι και πολίτης τής Ελληνικής Δημοκρατίας.

Ως πολίτης τής Ελληνικής Δημοκρατίας δυσανασχετώ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ με τα χάλια τής χώρας μου και έχω πάρα πολύ θυμό προς τους βουλευτές και τους πολιτικούς. Είναι γνωστό ότι οι βουλευτές και οι πολιτικοί είναι στην πλειοψηφία τους διεφθαρμένοι, οι περισσότεροι μπαίνουν στη Βουλή χωρίς να έχουν δουλέψει ποτέ τους έξω από κομματικά οφφίκια, κάποιοι από αυτούς μπαίνουν σαν φτωχές φοιτήτριες τού Πολυτεχνείου και καταλήγουν να έχουν βίλλα στον Διόνυσο, κάποιοι άλλοι μπαίνουν ως "ιοί" που πότε συνασπίζονται με το ένα κόμμα και πότε με το άλλο χωρίς ποτέ να εκτεθούν στη λαϊκή ψήφο, κάποιοι άλλοι μπαίνουν επειδή είναι παιδιά τού μπαμπά τους, κάποιοι άλλοι επειδή συνεργάζονται με την ανθυπομαφία τού νομού τους ή τους κατά Καραμανλή "νταβατζήδες", ορισμένοι δεν είναι καν Έλληνες πολίτες, όταν βρίσκονται μέσα στη Βουλή αλληλοϋποστηρίζονται σε εμετικό βαθμό (βλέπε σκάνδαλο Πάχτα), ξεχνούν τα συμφέροντα των πολιτών που τους εξέλεξαν, υποτάσσουν το συμφέρον τής περιφέρειάς τους στις ανάγκες τού αθηνοκεντρισμού που ΑΥΤΟΙ δημιούργησαν και ΑΥΤΟΙ συντηρούν (ναι, τους θεωρώ προσωπικά υπεύθυνους που η Αθήνα έχει το 50% τού πληθυσμού τής χώρας και οι υπόλοιπες περιοχές τής Ελλάδας στενάζουν υπό την αποικιοκρατική αθηναϊκή κατοχή), ξεπουλάνε την ιστορική μνήμη και απεμπολούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, και τέλος, ψηφίζουν όχι κατά συνείδηση, αλλά σαν μετοχές τού κόμματός τους ή πιόνια τού αρχηγού τους. Ζούμε σε μια χώρα η οποία, όντας δημοκρατική και χωρίς να έχει περάσει πόλεμο τα τελευταία 30 χρόνια, ΔΕΝ έχει αναπτυχθεί όσο θα έπρεπε, βασανιζόμαστε από έναν κομμουνιστικό δημόσιο τομέα και έναν άγρια νεοφιλελεύθερο ιδιωτικό τομέα, από τρομακτική διαφθορά και διαπλοκή που κανείς στη Βουλή δεν θέλει να ανακοπούν, ζούμε ένα νοσηρό κλίμα που δημιουργεί αυτή τη μιζέρια και γκρίνια στους κατοίκους τής χώρας μας.

Όλα αυτά, ενώ η χώρα είναι υπερχρεωμένη, ο κόσμος ζει με μισθούς πείνας ή αν όχι πείνας, εξευτελιστικούς για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, και ενώ οι πολιτικοί γίνονται πλουσιότεροι μέρα με τη μέρα.

Συνεπώς, θέλω τον Χριστόδουλο και τον Άνθιμο εκεί πάνω, να λένε όσα λένε για την παιδεία και την εξωτερική πολιτική, για "γραικύλους" και άλλους γελοίους, επειδή με αυτή τους τη μαχητικότητα οι ιεράρχες ΕΝΟΧΛΟΥΝ το ανίκανο και επιζήμιο πολιτικό ελληνικό κατεστημένο.

Όταν στην Ελλάδα αποκτήσουμε τις δημοκρατικές ευαισθησίες των Γάλλων, την δυσανεξία στα σκάνδαλα που έχουν οι Σουηδοί, την απέχθεια στον υπερσυγκεντρωτισμό εξουσιών που έχουν οι Γερμανοί, την περιφερειακή επανοργάνωση τής χώρας μας στα χνάρια των Ισπανών, τότε θα είμαι ο πρώτος που θα υποστηρίξω την κίνησή σας και θα βγω στους δρόμους απαιτώντας τον περίφημο διαχωρισμό.

Μέχρι τότε, όμως, χαίρομαι τον δυναμισμό τής Εκκλησίας, την οποία βλέπω σαν έναν καθρέφτη που αποδεικνύει στα μάτια των πολιτών πόσο γυμνός είναι ο κοινοβουλετικός μας βασιλιάς. Έχω ΠΟΛΛΗ περισσότερη εμπιστοσύνη στον ηγετικό ρόλο τής Εκκλησίας, που αντέχει και θάλλει εδώ και 2.000 χρόνια, παρά σε αυτόν του ελληνικού κρατικού μορφώματος που σε ούτε 200 χρόνια ζωής ήδη ασθμαίνει (για να μην πω ότι πνέει τα λοίσθια). Έχω πολλή περισσότερη εμπιστοσύνη στην Εκκλησία ότι θα διασώσει και θα διαδώσει τον ελληνικό πολιτισμό, παρά στο... υπουργείο παιδείας (με πιάνουν γέλια μόνο που γράφω αυτήν τη φράση!). Ακόμη, το γεγονός ότι η Εκκλησία έχει αμύθητα περιουσιακά στοιχεία σημαίνει ότι ξέρει να τα διαχειρίζεται καλύτερα από το μονίμως υπερχρεωμένο και πτωχευμένο κράτος. Τέλος, η Εκκλησία δεν μου επιβάλλει κανέναν φόρο, σε αντίθεση με το κράτος-βαμπίρ που μου πίνει το αίμα.

Νομίζω ότι υπήρξα σαφής.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας,
Και ελπίζω σύντομα να περιλάβετε στους σκοπούς τής οργάνωσής σας τον διαχωρισμό κράτους - Ελλάδας!


Φιλικά,
Στέργιος Καπρίνης.
Θεσσαλονίκη.